Trening funkcjonalny jako szeroko rozumiany rodzaj aktywności i sprawności fizycznej.
Treningiem funkcjonalnym możemy nazwać każdą aktywność fizyczna, której efektem jest szeroko rozumiana sprawność. Jest to klasyfikacja ćwiczeń potrzebnych do wykonywania codziennych czynności, wskazana przede wszystkim dla osób, u których występuje nieprawidłowa technika wykonywania ruchu, wyraźna nieprawidłowa postawa, dysbalans mięśniowy (zaburzony wzorzec ruchowy), a także dla osób początkujących w celu stworzenia tzw. bazy pod przyszłe cele i dla osób po kontuzjach i urazach, powracających do sprawności. Przyglądając się tym założeniom zauważmy wyraźnie, że jest to forma ruchu przeznaczona dla wszystkich osób, bez względu na wiek, stan zdrowia i stopień aktywności fizycznej. Największym atutem tej formy treningu to brak przeciwwskazań do jej wykonywania. Ta forma ruchu ma swoje korzenie w czasach historycznych, a we współczesnym świecie podstawy w rehabilitacji i metodach naukowych. Na czym polega wiec fenomen tego rodzaju ćwiczeń? Nie wykorzystuje się tu jednej płaszczyzny i wyizolowanej pracy mięśni.
Ideą treningu funkcjonalnego jest wykorzystanie w treningach ruchów wykonywanych podczas codziennych czynności i prac...
Gdybyśmy mieli prześledzić historie ludzkości, wyraźnie widać, że pierwowzór treningu funkcjonalnego istniał już wiele tysięcy lat wcześniej: pchanie, toczenie, unoszenie rąk. Środowisko zewnętrzne dostarczało nam wiele bodźców, które odbieramy za pomocą zmysłów. Ruchy powielane poprzez epoki dopiero obecnie uzyskały swoja nazwę i zostały ostatecznie zdefiniowane…
{gallery}f1{/gallery}
Trening funkcjonalny znalazł swoje miejsce w takich zawodach jak trener personalny czy fizjoterapeuta oraz wśród sportowców. Niestety nie do końca jest on doceniany i rozpowszechniany.
Przyjrzyjmy się trzem torom pojęcia treningu funkcjonalnego:
fizjoterapia
sport
osoba o przeciętnej lub małej aktywności ruchowej
Rehabilitacja jako pierwsza zaczęła stosować jego główne założenia. Przed rokiem 1950 (w erze „polio”- nazwa związana z choroba panująca w latach 1920-1960) skoncentrowano się na pracy danego mięśnia u osób po udarach, ich usprawnianiu i przywróceniu podstawowych czynności ruchowych. Współpracy mózgu i mięśni. Udowodniono, że tylko ciągłe powtarzanie pewnych czynności daje najlepsze rezultaty w rekonwalescencji.
Udowodniono, że tylko ciągłe powtarzanie pewnych czynności daje najlepsze rezultaty w rekonwalescencji.
Około 1974 roku przeprowadzono badania, w wyniku których stworzono pierwszy Total Gym. Ówcześnie trenujący "body builder" Tom Campanaro przy udziale swoich współpracowników rozpowszechnił to urządzenie. Dawało ono możliwość naśladowania ruchów ciała w ciągu codziennej aktywności, z lub przeciwko grawitacji. Sprzęt został tak skonstruowany, aby angażować jednocześnie kilka grup mięśniowych działających na różnych poziomach oporu. Ta prosta koncepcja urządzenia okazała się bardzo pomocna przy torowaniu kluczowych pojeć: siła, wytrzymałość, postawa ciała. Do Europy system ten dotarł pod nazwa GRAVITY w latach 90. I to właśnie w rehabilitacji zaczęto najszerzej stosować to urządzenie. Nie zabiera wiele miejsca, a daje sporo możliwości. I co najciekawsze urządzenie to powoli zaczyna pokazywać się w klubach fitness. Sama osobiście na Łódzkiej konwencji miałam okazje zobaczyć i poćwiczyć na tym urządzeniu.
{gallery}f2{/gallery}
Nic wiec dziwnego, że trening funkcjonalny w sporcie stał się bardzo popularnym sloganem, a co za tym idzie zaczęto tworzyć skuteczne narzędzia i pomoce w celu poprawy najistotniejszych cech atletycznych zawodników oraz kreowanie odpowiednich dla danych dyscyplin sportowych programów treningowych. Funkcjonalne podejście do planowania treningu powinno także uwzględniać charakterystyczne dla danej dyscypliny sportowej przeciążenia i przeciwdziałać im. Pracujący w koncepcji takiego treningu trenerzy przestają być zwykłymi rzemieślnikami od budowania masy mięśniowej, a stają się doświadczonymi specjalistami ruchu.
A co z treningiem funkcjonalnym u osób oddanych siedzącej lub stojącej pracy zawodowej?